पहिली वेळ

तो तिला घेऊन त्या खोलीत शिरला . त्याच्यासाठी ते जग वेगळेच होते. ही त्याची पहिलीच वेळ आहे हे तिच्या अनुभवी नजरेने ओळखले होते .
"आजा ....."! असे म्हणत तिने त्याला त्या मळकट चादर असलेल्या  खाटेवर बसविले आणि त्याच्या मोबाइलवर नजर टाकून म्हणाली "मुझे एक फोन करना है ..फोन देना.
त्याने सहज आपला फोन काढून तिच्या हातात दिला . त्याच्या शेजारी झोपून तिने फोन लावला . बोलण्यातच गुंतून गेली ती . तो भोळसटाप्रमाणे तिच्याकडे पाहत बसला . काही वेळाने तिच्या लक्षात आले . तिने पटकन आवाज चढवून म्हटले" ए ....देखता क्या है??? चल चालू कर... असे म्हणून आपला परकर वर केला आणि पाय पसरले . त्या दोन्ही पायांमध्ये तो नुसता पाहत बसला . तिचा फोन चालूच होता .
© श्री. किरण कृष्णा बोरकर