मुंबईकर आणि घड्याळ

खरे तर आम्हा मुंबईकरांचे .....त्यातल्या त्यात चाकरमान्यांचे जीवन इतके चाकोरीबद्ध असते की आम्हाला घड्याळाची गरजच भासत नाही . दुसऱ्यांच्या हलचालीतून आम्ही आमची वेळ ठरवतो.म्हणजे बघाना... सकाळी लाईट लागला की समजावे सौ. उठल्या म्हणजे अजून अर्धा तासाची झोप आहे.बरे बाथरूममध्ये शिरलो की समोरच्या बाथरूममध्ये ओळखीची सावली आंघोळ करताना दिसते म्हणजे वेळेत उठलो आहोत हे लक्षात येते .  आंघोळ करून बाहेर खिडकीत उभे राहिलो की समोरच्या बिल्डिंगमधली भाभी सूर्याला नमस्कार करायला बाल्कनीत येतेच .सौ. आत असल्याचे पाहून थोडा जास्तच रेंगाळतो . बाहेर पडताना लिफ्टमधून खाली उतरतो तेव्हा सिक्युरिटी डोळे चोळत उठतो .च्यायला .....!! हा आपल्याला बघून घड्याळ लावतो का ...? अशीही शंका मनात येते आणि दूधवाला सायकलची घंटी वाजवत आत शिरतो.चला... अजूनही राईट टायमावर आहोत. स्टेशनच्या रस्त्यावरील देवळात सदाभाऊ पेपर वाचताना दिसतात त्यांना नेहमीप्रमाणे हात दाखवून पुढे सरकतो आणि ऍक्टिवा वर बसलेली ती कॉलेजकुमारी पास होते .कानात इयरफोन ....डोळ्यावर गॉगल चढवून ह्यांना गाडी कशी चालवता येते तेच कळत नाही . तर समोरून ती येते . पाठीला सॅक ......सुतकी चेहरा ....जणू या जगात जन्म घेऊन मी मोठे पापच केले आहे . हिला हसता येते का.... ???? एकदा विचारणार आहे तिला.. कधी तरी हसरा चेहरा ठेवून चला.तुमच्याबरोबर इतरांना ही प्रसन्न वाटेल.... पुढे चहाच्या टपरीवर तो आहेच. एका हातात कटिंग आणि सिगारेट तर दुसऱ्या हातात फोन कानाला लावून बोलतोय. मला पाहूनच चहा घेणार का ....??? अशी नेहमीची खुण केली. मीही अंगठा दाखवत नाही म्हटले .त्यानेही परत अंगठा दाखविला . खरेच पाजेल का तो चहा ....???? एकदा ट्राय केली पाहिजे .पण इतकी वर्षे बघतोय त्याच्या कानावरून फोन बाजूला झालेला . अरे वा .... !! आज स्टेशनच्या दारातच गोखले बाई .......नेहमी त्या आधी दिसतात .....!!  च्यायला ....मी तीन मिनिटे लवकर आलो की तिला  उशीर झालाय ..?? नाही बरोबर आहे .......नाहीतर चेहरा वाकडा करून गुड मॉर्निंग केले असते .छान ..... प्लॅटफॉर्मवर देशपांडे दुसऱ्याच्या पेपरमध्ये मान खुपसून उभा आहे म्हणजे नेहमीची ट्रेन अजून आलेली नाही . हुश्शहह कशाला घड्याळाची गरज आहे आपल्याला ......?????
© श्री. किरण कृष्णा बोरकर