माझ्यासाठी मी
वाटेवरी अंगार हा
तरी कोमल कळी मी
तडफडे तनमन
परि सांभाळे मज मी
वेदनेचे मूळ माझ्या
शोधलेही माझेच मी
वेदनाच आता शोधे
अशी भिने तिच्यात मी
आहे जे अटळ ते ते
अंतरीच ताडले मी
ओलांडता वय वर्षे
अनुभव जपले मी
आशा निराशा झुलती
झुलवते त्यांनाच मी
सुखासीन आयुष्याचा
ध्यास घेते सत्यात मी
जुळवून सारे घेत
सहजच जगले मी
मागितले एक दान
मजसाठी मलाच मी
सौ.सलोनी बोरकर
No comments:
Post a Comment