सिंगल पॉईंट कॉन्टॅक्ट

सिंगल पॉईंट कॉन्टॅक्ट

 दुपारी लाईट गेली आणि माझी झोपमोड झाली. सवयीनुसार कंपनीला चार शिव्या देऊन पुन्हा झोपायचा प्रयत्न केला. पण गरम होऊ लागल्यामुळे झोप काही येईना.एक तास झाला तरी लाईट आले नाही म्हणून उठून बसलो.

इतक्यात सौ.बाहेरून आली आणि थोड्या काळजीनेच सांगितले की फक्त आपल्याच घरातील लाईट गायब आहे बाकी इतरांकडे आहे.

आता मात्र थोडा चिंतेत पडलो. रात्री आठ वाजता ऑनलाइन मीटिंग होती तो पर्यंत काही करणे भागच होते. ओळखीच्या एका इलेक्ट्रिशियनला फोन लावला तेव्हा महाराज नेमके गावी जाऊन बसले होते. आता मात्र मलाच काही हालचाल करणे भाग होते.

अंगावर शर्ट चढवून घराबाहेर पडलो. जवळच्या हार्डवेयर दुकानात कोणतरी इलेक्ट्रिशियन असेल याची खात्री होती.सौ. ने लाईट गेल्याचा निषेध म्हणून मला चहा द्यायला नकार दिला होता म्हणून कोपर्यावरच्या इराण्याकडे घुसलो आणि "भाऊसाहेब...."अशी दमदार हाक कानावर पडली.

कोपऱ्यातील टेबलवर आमचा केके बसला होता.समोर चहाचा कप हातात सिगारेट आणि चेहऱ्यावर तेच मिश्किल हासू.चहाला कंपनी मिळाली म्हणून मीही खुश झालो.आणि उत्साहाने त्याच्यासमोर बसलो.

केके उर्फ कमलाकर कदम.....नाव मोठे म्हणून आम्ही केकेच म्हणतो. त्याला आवडत नाही केके ऐकायला पण आमच्यासमोर काही चालत नाही .

"बोल भाऊ ... कुठे निघालास...?? वेटरला चहाची खूण करीत मला प्रश्न केला . 

"अरे इलेक्ट्रिशियन हवाय....लाईट गेलीय . संध्याकाळी ऑनलाइन काम आहे ..."मी पटकन बोलून गेलो. च्यायला ह्याने सुरवात केली तर माझे काम बाजूलाच राहील...मी मनात म्हटले 

"बस ... !! छद्मीपणे हसून त्याने फोन हातात घेतला . "पाच मिनिटात तुझे काम होईल...."असे म्हणत फोन कानाला लावला . मग समोरच्याला सूचना देत त्याने माझा अड्रेस त्याला सेंड केला .

"अरे त्याला भेटतो मी ... काही मदत किंवा सामान आणावे लागेल.....मी काळजीने म्हणालो 

"भाऊ ... बस शांतपणे .तो सगळे करेल फक्त काम झाल्यावर वहिनीला चेक करायला सांग आणि त्याला ऑनलाइन पेमेंट कर ....." चहाचा एक घोट घेत त्याने सांगितले.

"हुश्शह ....करीत मी आरामात बसलो.डोक्यावरचे टेन्शन गेले.

"मग ..... आता काय चालू तुझे केके.."?? मी सहज स्वरात विचारले. 

केके हा कमलाकर अकॅडमीचा मालक . जे विद्यार्थी 40ते 45% मार्क मिळवतात त्यांना समाजात उभे करायची जबाबदारी तो घेतो . त्यांना ताठ मानेने मेहनत करून जगायला शिकवतो.

"ह्या लॉकडाऊनमुळे प्रॉब्लेम झाले असतील खूप.मुले आली नसतील फारशी ....".मी चहाचा घोट घेत विचारले.

"नाय रे....!! .तो टिपिकल हेल काढीत म्हणाला. उलट खूप बिझी होतो आम्ही.."

"म्हणजे कसे ...."?? मी आश्चर्याने विचारले.

"भाऊ.... मी या लॉकडाऊनमध्ये सिंगल कॉन्टॅक्ट मोहीम राबवली.तुला माहितीय माझ्याकडे बरीच माणसे आहेत. लॉक डाऊनमुळे सगळेच घरी बसून. मग मी एक आयडिया काढली. सगळ्या सोसायटीत....सगळ्या चाळीत... माझा फोन नंबर दिला.काही काम असेल तर मला कॉन्टॅक्ट करा मी तुमचे काम करून देईन..."

"अरे... पण बाहेरच्यांना सोसायटीत शिरायला ही परमिशन नव्हती..." माझ्या शंका सुरू .

"बरोबर आहे भाऊ ...पण काही गोष्टीला पर्याय नसतो .तुला ती कोपर्यावरची पारिजात माहितीय.तिथे तिसऱ्या मजल्यावर म्हातारी सिरीयस झाली. घरात म्हातारा म्हातारी दोघेच .शेजारचे दरवाजे बंद.मग त्यांनी मला फोन केला . दहा मिनिटात माझ्या पोरांनी गाडी तिच्या दारात आणली आणि हॉस्पिटलमध्ये ऍडमिटही केले .नंतर सर्व काळजी आमच्या पोरांनी घेतली.

"अरे वा ...!! पैसे भरपूर घेतले असशील मग .."मी हसत विचारले 

"अरे भाऊ ....त्यांना मदत करणारे बेकारच होते की. तो ड्रायव्हर, चोवीस तास हॉस्पिटलमध्ये राहणारे दोघे, सर्वच घरी.आणि ह्या आजीकडे भरपूर पैसा.काय झाले थोडे जास्त घेतले तर सेवाही तितकीच केली ना .असेच अनेक फोन मला येतात . कोणाला औषध हवी असतात ,कोणाला जेवण तर कोणाला गाडी. काहीजणांची पाण्याची पाईप लाईन तुटते तर काहींची वॉशिंग मशीन बिघडते . मला फोन आल्यानंतर मी सर्व कामे करून देतो.अरे भाऊ ...काहींचे अंत्यसंस्कारही मी केले तर काहींच्या तेराव्यासाठी भटजी शोधून दिले..." ताठ मान करीत के के म्हणाला .

"धन्य आहेस तू ..." मी हात जोडून म्हणालो.

"अरे यात काय मोठे ....??. आता तुझेच उदाहरण घे. आज तुला इलेक्ट्रिशियन भेटला नसता तर रात्रभर अंधारात राहावे लागले असते . तुझी ऑनलाइन मीटिंग ही झाली नसती .शिवाय इलेक्ट्रिशियन शोधायला वेळ लागला तो वेगळाच . एका फोनवर तुझा प्रॉब्लेम सोडवला मी वर तुला चहाही पाजला . खरे तर आभार मान माझे ....केके हसत म्हणाला.

"खरे सांगू भाऊ लोकांकडे पैसे भरपूर आहेत पण सर्व्हिस मिळत नाही .मी जास्तीतजास्त सर्व्हिस द्यायचा प्रयत्न करतोय..." अचानक केके थोडा गंभीर होत म्हणाला .

"खरंय मित्रा... तू आज या वाईट परिस्थितीत ही जगण्याचा नवीन मार्ग शोधलास. इतकेच नव्हे तर बेकराना कामे दिलीस . यातूनच खूप काही शिकलो मी .यापुढे काही लागले तर तुलाच फोन करेन मी फक्त मित्र आहे म्हणून पैश्यात सवलत देत जा ....असे म्हणून हसत बाहेर पडलो.

© श्री.किरण कृष्णा बोरकर