पहिला पाऊस ....४

पहिला पाऊस ....४
रस्त्यात पावसात भिजणाऱ्या लहान मुलांकडे ती चिमुरडी  कौतुकाने पाहत होती.मध्येच एखादा मुलगा वर पाहून तिला खाली बोलावत होता.तेव्हा ती हसून मान डोलवत नकार देत होती .
आज पहिला पाऊस..... वातावरणात छान गारवा पसरलेला होता . बहुतेकजण भिजत होते... काही नाईलाजाने... तर बरेचसे मुद्दाम.ती आपल्या बेडवर बसून खिडकीतून सगळी मजा पाहत होती.
अचानक दरवाजा उघडून तिचे वडील आत आले ..काय मॅडम भिजायचा प्रोग्रॅम आहे वाटते ...?? आज पहिला पाऊस ना ...??
" छे हो पपा .....मला नाही आवडत भिजायला.उगाच कपडे घाण .. केस ओले सुकता सुकत नाहीत .. अंगभर लागलेला चिखल ... नकोच ते .. " तिने तोंड वाकडे करीत म्हटले .पण तिची नजर काही वेगळेच सांगत होती .काही न बोलता तो आत कपडे बदलण्यासाठी गेला आणि ती परत खिडकीबाहेर पाहू लागली.इतक्यात तिचा मोबाईल वाजू लागला .. पलीकडून तिची मैत्रीण बोलत होती.
" मलाही खूप इच्छा होते ग बाहेर पावसात भिजण्याची.. पण आल्यावर सर्व पप्पानाच करावे लागते माझे .सकाळी सर्व करून जातात मग घरी आल्यावर माझी तयारी.. त्यात पुन्हा हे भिजणे आले तर पुन्हा पहिल्यापासून करावे लागेल.त्यापेक्षा इथे बसूनच बाहेरचा पाऊस एन्जॉय करेन मी. बोलता बोलता तिला हुंदका फुटला आणि डोळ्यातील अश्रू पुसत तिने मोबाईल बंद केला आणि डोळे मिटून शांत बसली.
पुन्हा एकदा दरवाजा उघडल्याचा आवाज आला .पपांसमोर आपले अश्रू दिसू नये म्हणून तिने डोळेच उघडले नाही . पण तिला आपण हवेत उचलले गेलो याची जाणीव झाली . तिने डोळे उघडून बघितले तर पप्पा हळुवारपणे तिला उचलून व्हीलचेयरवर ठेवीत होते . अलगदपणे ते तिला बिल्डिंगखाली घेऊन आले आणि पावसात उभे राहिले . अंगावर पाऊस घेताच ती मोहरली .आनंदाने हरखून जात तिने आजूबाजूच्या मुलांना हात दाखविला . मुले ही तिला पाहून खुश झाली . सर्वजण तिच्या व्हीलचेयर भोवती राऊंड करून नाचू लागले .
"हे फक्त याच वर्षी .....पुढच्या वर्षी तू तुझ्या पायाने पहिल्या पावसात नाचत येशील याचे वचन दे मला ..पप्पानी तिचा हात हाती घेऊन विचारले .
"नक्कीच पप्पा ...." ती आनंदाने डोळे पुसत म्हणाली.
आज पहिल्या पावसाने अश्रूंनाही आपल्यात सामावून घेतले होते .
© श्री. किरण कृष्णा बोरकर