पहिला पाऊस ....५

पहिला पाऊस ...५
ती शिव्या घालीतच ऑफिसमध्ये शिरली. कारण ही तसेच घडत होते.आज सकाळपासूनच धड काही चालत नव्हते . सकाळी मोबाईलमध्ये नेहमीसारखा गजरच झाला नाही.पाहिले.... तर बॅटरी लो होऊन मोबाईल बंद पडला होता.नंतर बऱ्याच दिवसापासून ठरलेली मीटिंग रद्द झाली होती .तीनशे कोटीच्या कॉन्ट्रॅक्टचा प्रश्न होता...त्यात जुळवून आणलेली मीटिंग रद्द . ऑफिससाठी तयार झाली इतक्यात ड्रायव्हरचा फोन..... आज येऊ शकणार नाही बाहेर जायचे आहे फॅमिलीसोबत .. म्हणजे आम्हाला फॅमिली नाही का ....?? कामे सोडून कशी ही माणसे जाऊ शकतात फिरायला ....?? मग हिलाच कार ड्राईव्ह करीत ऑफिसला यावे लागले.त्या ट्रॅफिकमध्ये गाडी चालवताना हिच्या नाकी नऊ आले .. इतका त्रास असतो गाडी चालवताना ....?? नेहमी ही मागे बसून लॅपटॉपवर काम करीत असते त्यामुळे ड्रायव्हरच्या त्रासाची हिला काय कल्पना... ??? चिडलेल्या अवस्थेत ऑफिसमध्ये आली. गाडीची चावी सिक्युरिटीच्या अंगावर फेकून केबिनमध्ये शिरली . त्या थंडगार एसी मध्ये शिरताच तिला बरे वाटते . आपला एक्सिक्युटिव्ह सूट चेयर वर टाकत तिने कामाला सुरुवात केली.
तसे आज वातावरण ढगाळच होते . पाऊस कधीही येईल याची चिन्हे दिसत होती.त्यात आईने लवकर घरी ये असा निरोप पाठविला.बहुतेक हिच्यासाठी स्थळ आणले असेल . ती कॉफी पिता पिता विचार करीत होती . अठ्ठावीस वर्षे म्हणजे काही लग्नाचे वय नाही असे तिचे म्हणणे . त्यात ही हुशार आधुनिक विचारसरणीची ,कोणावाचून माझे काही अडत नाही हा स्वभाव . मेहनत करण्याची तयारी त्यामुळे स्वतःच्या व्यवसायात लवकर वर चढत गेली.
हातातली कामे संपवून ती लवकर बाहेर पडली . अर्ध्या रस्त्यात येताच  पाऊस सुरू झाला आणि ट्रॅफिक अजूनच जॅम झाले .रस्त्यावर चालणारे आज भिजतच निघाले."काय माणसे आहेत...?? वेळेची काही किंमतच नाही याना ....अशी कशी आरामात भिजत भिजत चालू शकतात.. ... "तिने संतापून शिव्या दिल्या.त्या ट्रॅफिकमधून कशीबशी थोडे पुढे येताच सिग्नलला आपला ड्रायव्हर पत्नी आणि मुलीसोबत रस्त्यावर भिजत चाललेला दिसला . सर्वच भिजत जाताना भलतेच खुश दिसत होते . या माणसाला आपण महागडा रेनकोट देतो तरीही ह्याला असे भिजायला का आवडते ....?? असा विचार करीत उद्या ड्रायव्हरला खडसवावे हे निश्चित केले . कशीबशी सोसायटीच्या गेटमधून आत शिरली आणि टेनिसचा चेंडू तिच्या कारच्या काचेवर आदळला. हे मात्र फारच झाले . तिच्या सहनशक्तीचा स्फोट झाला . तिरमिरीत ती बाहेर आली .समोर तीन चार मुले कमरेवर हात ठेवून उभी होती . एकाने नजर भिडवून तिच्याकडे बॉल मागितला .
"नीट खेळता येत नाही का.. ??? काच फुटली असती मग ...?? भरून कोण देणार  होता ... तिची तोफ चालू झाली.
"असे बघून कोण खेळते का ...?? तुम्हाला जमेल का कुठेही न लागता खेळायला ... आहे का हिंमत .... त्याने बॅट तिच्यासमोर धरून विचारले. झाले हीच स्वाभिमान दुखावला गेला.मला जमेल का विचारतो ...?? होऊन जाऊ दे आता . तिने त्याच्या हातातील बॅट हिसकावून घेतली .शर्टाच्या बाह्या वर केल्या . एकाने स्वतःच्या डोक्यावरची ओलिचिंब कॅप काढून तिच्या डोक्यावर ठेवली .ओली कॅप बघताच तिला जाणीव झाली आपण पावसात भिजतोय . काही न बोलता ती त्यांच्याबरोबर क्रिकेटच्या पिचवर चालू झाली . हळू हळू संपूर्ण सोसायटी मॅच पाहायला जमा झाली. एक आधुनिक महागडा सूट घातलेली सुंदर तरुणी पावसात भिजत लहान मुलांसोबत क्रिकेट खेळतेय हे पाहून इतरही पावसात उभे राहिले आणि त्यांना चियर अप करू लागले .सवयीप्रमाणे हिने स्वतःला त्या खेळात झोकून दिले . पावसात खेळताना हिला एक वेगळाच अनुभव येऊ लागला.कधी नव्हे तो पाऊस तिला हवाहवासा वाटू लागला . लहान मुलांच्यात तीही लहान होऊन गेली . मध्येच एक बॉल तिने सुसाट मारला आणि दुसऱ्या मजल्यावरील खिडकीची काच फोडून आत गेला.एका क्षणात रस्ता रिकामा झाला . खेळाडू सर्व साहित्य आहे तिथेच टाकून पळून गेले .ही थांबा थांबा म्हणेपर्यंत सर्व पळूनही गेले होते .स्वतःशी हसत ती ओल्या अंगाने घरात शिरली तेव्हा आईचा तोंडाचा पट्टा चालू होता.रस्त्यावर खेळतात ..... ह्या मुलांना अक्कल नाही का ....?? कसेही बॉल मारतात ... आमची ही काच फोडली आता ती भरून कोण देणार ....येऊ दे माझी मुलगी मग बघेलच ती एकेकाना . नाही सगळ्यांकडून काच वसूल करून घेतली तर नावच नाही सांगणार ती स्वतःचे .....अरे बापरे म्हणजे मगाशी ती काच फुटली ती आपल्याच खिडकीची होती तर ...... आईची नजर चुकवत ती घाईघाईत बाथरूममध्ये शिरली .खरेच यावर्षीचा पाऊस मजेदार होता .
© श्री. किरण कृष्णा बोरकर