नाते

नाते 

ती नुकतीच अनाथाश्रमात सेविका म्हणून रुजू झाली होती. आश्रमतच्या दारात आली तेव्हा अतिशय अशक्त दिसत होती. कपड्याच्या चिंध्या झाल्या होत्या . मॅडमला तिची दया येऊन आश्रमात ठेवले.तसेही  शेवटी तो अनाथाश्रमच होता. दर चार दिवसांनी दरवाजाजवळ ठेवलेल्या पाळण्यात कोणीतरी नुकतेच जन्मलेले मूल ठेवून जातच होते. आश्रमात  मुलांची कमी नव्हती तर सेवकवर्गाची होती. आता चार दिवसांपूर्वीच नुकतीच जन्मलेली मुलगी कोणतरी ठेवून गेला होताच.आता ही आली . 

दुसऱ्या दिवसापासून तिने सर्व बाळांचा ताबा घेतला . सर्वांचे खाणे ..आंघोळ ...औषधपाणी सर्वांची मनापासून काळजी घेऊ लागली.विशेषतः तिची...जी तिच्या आधी दोन दिवसांपूर्वी त्या आश्रमाच्या पाळण्यात सापडली होती . तिच्याकडे जास्त लक्ष होते तिचे.कदाचित दोघींही तिथे ज्युनियर असल्यामुळे असेल. त्या छोटीलाही तिचा लळा लागलेला दिसून येत होता . तिच्याशिवाय राहतच नव्हती .

दोन वर्षे कशी सरली ते तिला कळलेच नाही.छोटीला ती फारच जपत होती. कोण सधन दांपत्य मूल दत्तक घ्यायला आले की ही तिला  लपवू लागली. बाकीच्या मुलांना पुढे करू लागली . कोणाच्या ते लक्षात येत नव्हते कारण मुलांची संख्या आणि दत्तक घ्यायला येणारे कुटुंब यांचा मेळ बसत होता.कोणीतरी दत्तक जातच होते.

 एके दिवशी बाजारहाट करायला गेली आणि तीच वेळ साधली गेली.घरी आली तेव्हा कळले आज दत्तक म्हणून छोटीचा नंबर लागला होता. ती हादरली.छोटी निघून जाईल याचा ती विचारच करू शकत नव्हती.दोन दिवस आपल्या खोलीत सुन्न होऊन बसली. आश्रमाच्या नियमानुसार कोणी दत्तक घेतले हे सांगायची परवानगी नव्हती .शेवटी ती मनात काहीतरी निश्चय करून उठली.एक दिवस कोणाचे लक्ष नसताना ऑफीसमध्ये शिरली आणि त्यांचा पत्ता शोधून काढला .

दुसऱ्या दिवशी यात्रेला जाण्याचे निमित्त काढून आश्रमाबाहेर पडली आणि त्या पत्त्यावर पोचली .  पत्ता दुसऱ्या शहरातील होता त्यामुळे शोधायला वेळ लागला पण शेवटी मिळाला . छान एकमजली छोटा बंगलाच होता तो . ती धडधडत्या अंतकरणाने आत शिरली. समोर एक तरुण पेपर वाचत बसला होता . तिला अचानक समोर पाहून तो हादरला आणि तिनेही तोंडावर हात ठेवून येणारी किंकाळी दाबून ठेवली . 

"तू ......!!आश्चर्याने तो ओरडला .

"तुम्ही ....!! तीही तेव्हडीच आश्चर्यचकित होऊन म्हणाली .

"परत माझ्या आयुष्यात येशील असे वाटले नव्हते. आपल्यात जे काही झाले ती फक्त मजा होती . तुझ्यापासून मूल होणे कधीच मान्य नव्हते मला . मी आता सुखी आहे . बायकोची प्रचंड इस्टेट आहे तिचा पूर्ण उपभोग घेतोय मी .एक मुलगी ही झालीय आम्हाला ..तू निघून जा इथून ",तो चिडून म्हणाला .

काही न बोलता ती वळली . दारात जातात हळूच हसली . छोटीचे परिचित रडणे इथपर्यंत ऐकू येत होते तिला.शेवटी तिच्या मुलीला तिचे घर मिळाले होते .

© श्री. किरण कृष्णा बोरकर