त्यांचे ही थर्टीफस्ट....१

त्यांचे ही थर्टी फस्ट......१

आज वर्षाचा शेवटचा दिवस होता .त्यामुळे ती वस्ती फुलून निघाली होती.काही चाळीत तर रोषणाई होती . साऱ्या बायका आज नटून थटून खिडकीत उभ्या होत्या.आज गर्दी होणार हे नक्की.कारण बरेचजण दारू पिऊन झाली की रात्र जागवायला इथेच येणार होते . काहींकडे बाटल्या ही ठेवलेल्या होत्या. उगाच कोणाचा परत प्यायचा मूड लागला तर  मध्येच उठून जायला नको.त्यातले बरेचजण उद्यापासून सगळे बंद....असा संकल्प ही करणारे होते.

 तीही आज सजून बसली होती. खिडकीत उभी राहिली की ताबडतोब गिऱ्हाईक मिळणार याची खात्री होती तिला. पण ती तो आणेल त्याच गिऱ्हाईकाबरोबर बसणार होती . तो तिचा नेहमीचा मध्यस्थ होता . बऱ्याचवेळा ती त्याच्यामार्फतच काम करायची.

खोलीत बसून बराच वेळ झाला पण अजून तो एकालाही घेऊन आला नव्हता.आजूबाजूला सुरवात ही झाली होती.शेवटी तो आला...... रिकामा ..हात हलवत.

 दोघांनी एकमेकांकडे पाहिले .त्याने निराशेने मान नकारार्थी हलवली.एक निराशेची ठिणगी तिच्या डोळ्यात क्षणभर दिसली.पण नंतर ती हसली. काही न बोलता  तिने त्याला मिठीत घेतले . त्याच्या ओठावर ओठ टेकवून ती हॅप्पी न्यू इयर असे कुजबुजली आणि बिछान्यावर ओढले . नपुंसक असला तरी शेवटी तिचा नवरा होता तो.

© श्री. किरण कृष्णा बोरकर