मी फुलनदेवी

मी फुलनदेवी

 शब्दांकन..मारी तेरेज  क्यूनी, पॉल रोंबाली

अनुवाद ...डॉ. प्रमोद जोगळेकर 

मेहता पब्लिशिंग हाऊस

आपल्याच देशातील छोट्या गावातील एक घुणास्पद वास्तव आपण वाचतोय.

 ही कहाणी सांगतेय स्वतः फुलनदेवी.छोट्या अशिक्षित अडाणी मुलीपासून कुप्रसिद्ध गुन्हेगार बनलेल्या फुलनदेवीची कथा.

आजही समाजात गरीब श्रीमंत ,उच्च नीच जातीव्यवस्था आहेत.जमीनदार गरिबांचे शोषण करतायत.त्यांचा  कोणीही वाली नाही . पंचायत जमीनदारांच्या बाजूने आहे .पोलिसांचा हस्तक्षेप नाही . अश्यावेळी एक मुलगी या सगळ्यांशी लढा देते . वेळीवेळी भयानक मारही खाते.पण आपल्या परीने जमेल तितका विरोधही करते. तिचा बाप तिचे लग्न थोराड आणि वयाने मोठ्या असलेल्या विधुराशी लावून देतो.पण तिथेही तिला कोवळ्या वयात अत्याचार सहन करावा लागतो . पुन्हा गावी येताच जमीनदार... त्यांची मुले यांचा अत्याचार सहन करावा लागतो . तिथेही ती त्यांना विरोध करते म्हणून त्यांच्या घरावर हल्ले होतात  आई वडीलां भयानक अत्याचार केला जातो. अखेर ती जीव वाचवायला पळून जाते तेव्हा तिच्यावर डाकू असण्याचे आरोप करण्यात येतात.आईवडिलांना त्रास होऊ नये म्हणून ती पोलिसांच्या स्वाधीन होते तेव्हाही तिचा अमानुष छळ होतो .शारीरिक अत्याचार होतच असतात . यावेळी तिचे वय फक्त सोळा असते.

फुलनच्या कथेतून आपल्याला समाजरचना ..जातीव्यवस्था ..याची माहिती मिळत जाते . तिच्या गावची उत्तर प्रदेश आणि मध्य प्रदेश येथील कित्येक गावे  अजूनही अज्ञानाच्या , मध्ययुगीन अंधारात खितपत पडलेले आहेत .

अंगावर येणाऱ्या अनेक संकटांचा सामना करीत फुलन कणखर बनत गेली. तिला डाकूनी पळवून नेले  पण त्यातूनही ती जगली आणि स्वतः डाकू बनली . हातात बंदूक घेऊन दरोडे घालते. आपल्यावर आणि कुटुंबियांवर झालेल्या अन्यायाचा सूड घेत राहते .तीन वर्षे तिने उत्तर प्रदेशात डाकू बनून थैमान घातले . श्रीमंतांना लुटणे त्यांची संपत्ती गरीबात वाटणे.यामुळे ती लोकप्रिय झाली . अखेर ती शरण आली . मी चांगली नाही पण वाईट ही नाही . पुरुषांनी मला जे भोगायला लावले त्याचीच मी परतफेड केली असे ती म्हणते .

अंगावर काटा आणणारी डाकू फुलंनदेवीची कहाणी तिच्याच शब्दात...