मुंबईकर आणि कोरोना ...२

मुंबईकर आणि कोरोना ....२

सकाळी नेहमीप्रमाणे जाग आली. पहिल्या अलार्मलाच बायकोला उठवले.शिस्त म्हणजे शिस्त .. मोडायची नाही.

"ओ झोपा गप .... रजेवर आहात तुम्ही.." ती कूस बदलून पुटपुटली.

"च्यायला... हो..आजपासुन लॉकडाऊन नाही का ....?? मोबाईल बोंबलला की उठायची सवय काय जात नाही .... 

"जाऊदे ..आता उठलो आहेच तर आज चहा करू. किती वर्षे झाली स्वतः चहा करून ....?? हॉस्टेलमध्ये करायचो त्यानंतर नाहीच.आमची ही बघा  किती गाढ झोपलीय .अजूनही सुंदर दिसते ..काहीतरी गोड स्वप्न बघत असावी ..झोपेतही किती गोड हसतेय. .. 

"साला.. या नोकरीमुळे बायकोला गाढ झोपलेले कधी पाहिलेच नाही.माझ्या आधी उठून चहा ठेवणार मग गिझर चालू करून गरम पाणी काढणार.आम्ही आपले आयतेच बाथरूनमध्ये घुसून फक्त आंघोळ करणार. बाहेर आल्यावर आयता गरम चहा पुढ्यात. मग बाहेर पडेपर्यंत ती काहीतरी करत राहणार.."

 "बरे सुट्टीच्या दिवशी झोप म्हणावे..तर आम्हीच आठ वाजेपर्यंत ढारढुर झोपून राहणार आणि ही उठून कामाला लागलेली . च्यायला ह्या 8.40च्या लोकलने पक्की वाट लावून टाकलीय आयुष्याची .. 

"ते जाताना हसऱ्या चेहऱ्याने ओठाचा चंबू करत बाय बाय करायचे आहो काहीतरी आज विसरलात तुम्ही .. असे लाजत विचारायचे.. ते फक्त सिनेमातच पहायचे आम्ही. आज सौला सरप्राईजच देतो  बघा .."

"पण हे काय साखर ..चहापत्ती कुठेय ...?? या बायका ना.... कुठे काय ठेवतील ते त्यांचे त्यांनाच माहीत. मिळाली साखर आणि चहा पण .... चला फक्कड चहा करू ..... वा..!! वा....!! . किती मस्त घमघमाट सुटलाय चहाचा ... जुने दिवस आठवले हो ... वा चहापण फक्कड झालाय बायको पीयेल तर खुश होईल..."

"अरे वा... उठलीच की ती ... डोळे उघडले तर समोर मीच .. काय स्माईल आहे ... अरे यार काय काय मिस करतोय मी ...एकदम भारी .. आणि समोर चहाचा कप पाहून अय्या ही म्हणाली .. लाव लाव तोंडाला कप लाव लवकर आणि परत एक स्माईल दे .... "

"अरेच्चा...तिचे तोंड वाकडे का झाले ..."

" काय हो किती गोड....??  तुम्हाला माहितीय ना मला डायबेटीस आहे .... "

"अरे देवा ...ह्या प्रेमाच्या नादात तिला डायबेटीस आहे हे विसरूनच गेलो मी.बोंबला.....!! आता दिवसभर बोलणी ऐकावी लागणार हिची...."

"आता काय करावे बरे .. पेपर तर येणार नाही .. हिला कामात मदत करावी का ... ??? की टीव्ही लावून बातम्या पहाव्या... ..

"ओ.... गप्प एका जागेवर बसा हो.. मध्येमध्ये लुडबुड करू नका ...  उगाच अजून गोंधळ घालाल.."

"बापरे...बायको फारच चिडली हो ... बरोबर आहे तिचेही .. आपल्या कामात कोण मध्ये आले तर चिडतोच ना आपण .. जाऊ दे टीव्ही लावून बातम्या ऐकू ...

"ओ पप्पा... झोपू द्या ना थोडा वेळ .. कशाला तो टीव्ही लावलाय ...?? आवाज किती ....??

 बापरे आता ही पोरपण आपल्यावर रुबाब दाखवणार ... चला गॅलरीत तरी जाऊन बसू ....

© श्री. किरण कृष्णा बोरकर