लॉकडाऊन ...७

लॉकडाऊन... ..७

ऑफिसच्या कामानिमित्त तो परदेशात गेला होता.तसे त्याच्यासाठी हे नवीन नव्हते.महिन्या दोन महिन्यातून तो असाच कुठेतरी टूरवर जायचा.घरच्यांनाही त्याची सवय झाली होती.

यावेळी थोडे गणित बिघडले.अचानक भारतात लॉकडाऊन सुरू झाले आणि परदेशी विमानप्रवासाला बंदी आणली.

 तो तिथेच अडकला.काम तर संपले होते. इथेही लॉकडाऊन सुरू होता. त्यामुळे हॉटेलच्या बाहेर पडायला बंदी होती.

नाईलाजाने त्याचे मोबाईलवर खेळ सुरू झाले . अचानक त्याला फेसबुकची आठवण झाली या कामाच्या गडबडीत बरेच महिने त्याने फेसबुक उघडले नव्हते.आज वेळ आहे तर सर्फिंग करूया....मनात येताच त्याने फेसबुक उघडले .बापरे ...!! इतक्या नोटिफिकेशन ...??

काही महिन्यांपूर्वी त्याने एक ड्रॉईग दोन तीन ग्रुपवर पोस्ट केले होते. त्याच्या हाताला वळण होते . छान चित्र काढायचा तो .त्याच चित्रावर बऱ्याच कॉमेंट दिसल्या त्याला.आता कॉमेंट आल्या म्हणजे रिप्लाय देणे आलेच..हळूहळू तो प्रत्येक कॉमेंटला रिप्लाय देऊ लागला. अचानक एका कॉमेंटवर तो थबकला . त्याच्या चित्रावर तिने एक छान चारोळी केली होती.जणू त्या चित्राचा अर्थ तिलाच कळला होता . त्याने तिला रिप्लाय केला ताबडतोब तिचा पुन्हा रिप्लाय आला.आता मात्र त्याला  राहवेना . त्याने तिचे प्रोफाइल चेक केले . प्रोफाइल फोटोत तर ती साधी ,सुंदर दिसत होती . योगायोगाने ती त्याच्याच शहरात राहत होती.

"अरे वा ....!! असे बोलून त्याने फेसबुक बंद केले . सहज चाळा म्हणून त्याने पेन्सिल हातात घेतली आणि बघता बघता समोरच्या पानावर सुंदर चित्र निर्माण झाले .

त्याने ते फेसबुकवर अपलोड केले . काही वेळाने मोबाईलवर नोटिफिकेशन आले . पुन्हा त्या चित्रावर तिची नवीन चारोळी होती. न राहवून त्याने तिला मेसेंजर केला . वाट पाहत असल्याप्रमाणे तिचे ताबडतोब उत्तर आले . पहिल्यांदा एकमेकांची स्तुती झाली आणि हळूहळू काही गोष्टी पर्सनलवर आल्या . तो आपल्याच शहरात राहतो इतकेच नव्हे तर आपल्या विभागात राहतो ते ऐकून ती खुश झाली . दुसऱ्या चॅटिंगमध्येच व्हाट्स अप नंबर शेयर झाले .या लॉकडाऊनमुळे एक चांगली मैत्रीण मिळाली याचा आनंद झाला त्याला .

ती एका सुखवस्तू फॅमिलीतील .घरात फक्त तीनच माणसे . त्यात मुलगा शिकायला अमेरिकेत गेला होता . नवरा बिझनेसनिमित्त राज्याबाहेर गेला होता .

दोन दिवसात परत येणार होता. पण अचानक लॉकडाऊन सुरू झाले. देशांतर्गत सर्वच प्रवास बंद झाले आणि  तिकडेच अडकला . मोठया घरात ती एकटीच . फारसे मित्र मैत्रिणी नव्हतेच .ती चारोळ्या करायची कधी कधी.... . पण वेळेअभावी तेही हल्ली जमत नव्हते.

 एकदा एका ग्रुपवर कोणीतरी छान चित्र पोस्ट केले होते . ती व्यक्ती कलाकार दिसत होती . न राहवून तिने चारोळी केली . पण बरेच दिवस त्याचा रिप्लाय आला नाही.

सकाळी सगळे आवरून तिने सहज फेसबुक उघडले तेव्हा नोटिफिकेशनमध्ये तिला त्याचा रिप्लाय दिसला . तिने परत त्यावर कॉमेंट केली . नंतर काही घडले नाहीच . दुपारी जेवून पुन्हा फेसबुक उघडले तेव्हा  त्याची नवीन पोस्ट अपलोड झाली होती .

किती छान चित्र काढतो हा ..?? त्यावर एक पटकन चारोळी केली . पुन्हा त्याची कॉमेंट आली . यावेळी तिने त्याचे प्रोफाइल चेक केले . साधारण तिच्याच वयाचा कदाचित दोन वर्षांनी लहान ,हसतमुख तरुणांचा फोटो होता . योगायोगाने तिच्याच शहरातील होता.

 इतक्यात मेसेंजर वर त्याचाच मेसेज आला . तिने रिप्लाय दिला . बोलण्यात कळले तो तिच्याच विभागात राहत होता . मग बोलता बोलता व्हाट्स अप नो ची देवाण घेवाण झाली . चला या लॉकडाऊन मुळे एक चांगला कलाकार आपला मित्र झाला म्हणून ती आनंदून गेली.

आज लॉकडाऊनला साधारण दोन महिने झाले . दोघेही आता बरेच मोकळेपणानं चॅटिंग करत होते . आहोजावो वरून कधी अरेतुरेवर आले ते कळलेच नाही . कधीतरी विडिओ चाट ही व्हायचे . तरी कधी चित्र चारोळ्या ही व्हायच्या . तसे दोघेही आपापल्या फॅमिलीसोबत कनेक्ट ही होतेच . मधेच तो काही प्रमाणात फ्लर्ट ही करायचा . तीही थोडी धीट होऊज प्रत्युत्तर करायला शिकली होती. संसारातील अडीअडचणी शेयर होत होतेच . आता कधी एकदा लॉकडाऊन संपतोय आणि कॉफी प्यायला भेटतोय असे झाले होते त्यांना .

आजच सरकारने परदेशी नागरिकांना भारतात आणण्याची घोषणा केली होती. तिसऱ्या दिवशीच्या फ्लाईटने तो भारतात परतला . योग्य त्या तपासण्या औषधे घेऊन तो घरी पोचला . कुटुंबासोबत काय बोलू असे झाले होते . दोन महिन्याची कसर भरून काढायची  होती.

 दुसऱ्या दिवशी तिचा मेसेज आला . इथेही काही प्रमाणात लॉकडाऊन शिथिल केले होते . तिने त्याला घरीच कॉफी प्यायला बोलावले . त्यालाही ते बरेच झाले . उगाच या वातावरणात बाहेर भेटण्यापेक्षा घरीच भेटलेले बरे असा विचार करून तो तिच्या घरी पोचला.

दार उघडताच समोर ती उभी होती. भडक मेकअप.  . विडिओवर दिसत होती त्याहून ती आकर्षक हॉट दिसत होती. त्यातही तो स्लीव्हलेस टॉप आणि टाईट लेगिंग तिच्या सौंदर्यात भर टाकत होता. तो आत येताच तिने प्रेमाने त्याला हग केले . पण तिच्या मिठीचा दाब जाणवून तो हडबडला. हळू हळू त्यांच्या गप्पा सुरु झाल्या. पण कुठेतरी त्याला काही खटकत होते . तिची देहबोली ...बोलण्याची ढब.. ती नव्हती जी फोनवर होती. त्याने जी कवयित्री ..साहित्यिक चर्चा ..करणारी मैत्रीण पाहिली होती ती ही नव्हतीच आणि कॉफी की ड्रिंक....??  असे तिने विचारताच तो स्तब्ध झाला. हळू हळू तिच्या बोलण्याचा रोख त्याच्या शारीरिक संबंधावर घसरला . बोलता बोलता  ती कधी जवळ आली ते त्याच्या लक्षात आले नाही . आता तर ती खूपच बोल्ड बोलू लागली . सूचक हस्तस्पर्श होऊ लागले .तो भांबावला...

अचानक तिने त्याला घट्ट मिठी मारली काही कळायच्या आत तिचे ओठ त्याच्या ओठात गुंफले गेले .

ओह गॉड..... हे त्याला अपेक्षित नव्हते . तो तिला एक चांगली मैत्रीण समजत होता . हळुवार मनाची एक कवियत्री . वेगवेगळ्या विषयांवर गप्पा मारणारी. सुशील त्याच्या प्रत्येक प्रश्नाचे समस्येचे तिच्याकडे उत्तर असायचे . लॉकडावूनच्या काळात आपल्याला आधार देणारी एका जवळच्या मैत्रिणीप्रमाणे धीर देणारी हीच का ती .....??. प्रत्येक पुरुष स्त्रीकडे केवळ शारीरिक  सुखाचीच अपेक्षा ठेवतो का ...??  एका मित्राप्रमाणे ती त्याची मैत्रीण होऊ शकत नाही का ....?? हिने ही आपल्याला त्या दृष्टीनेच पाहिले का ...?? त्याला  एक अनपेक्षित धक्का बसला.आताचे तिचे हे रूप  पाहून त्याचा भ्रमनिरास झाला.

 तिला मिठीतुन वेगळे करून तो उठला आणि दुखऱ्या मनाने बाहेर पडला .

© श्री. किरण कृष्णा बोरकर